กระต่ายหนุ่มลงมือปลูกหัวแครอทซึ่งเป็นต้นไม้ชนิดเดียวที่เขารู้จักอย่างตั้งอกตั้งใจ กระต่ายหนุ่มคอยรดน้ำให้หัวแครอทของเขาทุกๆ เช้า และเฝ้ามองเงาของกระต่ายสาวที่เขา หลงรักทุกๆ ค่ำคืน จนกระทั่งเวลาผ่านไป แครอทหัวน้อยๆ ที่กระต่ายหนุ่มเฝ้าดูแลรักษาก็ค่อยๆ งอกงามขึ้นอย่างช้าๆ จนมีขนาดพอๆ กับไอศกรีมโคนเล็กๆ

ก่อนที่เขาจะได้แต่งงานกับเจ้าหญิงนั้น 

กบตัวหนึ่งนั่งอยู่ข้างกำแพงวัด ทุกเช้ามันเฝ้าดูพระออกบิณฑบาตตั้งแต่เช้ามืด...อ่านต่อ

คนที่ข้ารักจะไม่มีวันเดียวดายเช่นตัวข้า...เพราะเขาจะมีข้าข้างกายเขาชั่วนิรันดร์ "........................

เขาตั้งใจว่าจะให้เธอรักเขาก่อนแล้วค่อยเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง 

แนะนำติชม แจ้งปัญหาการใช้งานร่วมงานกับเรา

"...เจ้าได้ละทิ้งความพยายามของเจ้าเสียแล้วล่ะหรือ...ความพยายามที่จะพิสูจน์

เมื่อกระต่ายสาวตื่นขึ้นมา กระต่ายสาวก็ได้แต่ขอโทษที่ตัวเองอดใจชิมหัวแครอทสีส้มที่ อวบอ้วนที่สุดนี้ไม่ไหวจนกระทั่งต้องกระโดดลงมาจากดวงจันทร์ และกินหัวแครอทไปโดยไม่ได้ รับอนุญาต กระต่ายหนุ่มให้อภัยกระต่ายสาวทุกสถานและขอแต่งงานกับกระต่ายสาวทันที

ทักทาย กระดานบันทึก นิทานรักของสองเรา นักเขียนนิทานและวิธีแต่งนิทานของเขา

ลูกกวาดหลงรักเจ้าชายของเธอมาก  และเมื่อชายหนุ่มเอ่ยปากขอความรักจากเธอ  เธอก็ไม่มีเหตุผลอันใดที่จะปฏิเสธความปรารถนาดีของเขา   ในที่สุด  ลูกกวาดก็ได้อยู่เคียงคู่กับเจ้าชายของเธอในปราสาทหลังน้อยที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งความรัก…ดังที่เธอเคยฝันเอาไว้ #นิทานนำบุญ

ของอายุขัยที่ควรเป็น...และคราวนี้ก็จะเป็นทีของเจ้าหนุ่มนั่นแทน...เขาจะต้องเป็นคนที่ค้นหาเจ้าบ้าง..."

ที่ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับเธอเลยแม้แต่น้อย...เธอพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้เขาจำเธอได้

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่พ่อไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดิน ก็เขี่ยเจอพลอยเม็ดงามส่องประกายวิบวับ จึงรำพึงขึ้นว่า ถ้าช่างทองมาเห็นพลอยงามเม็ดนี้ คงจะดีใจมาก แต่สำหรับข้าแล้ว ข้าวแค่เม็ดเดียว ยังมีค่ามากกว่าพลอยเม็ดโตเสียอีก ในที่สุด พ่อไก่ก็เลิกสนใจพลอยเม็ดนั้น แล้วหันไปขุ้ยเขี่ยหาอาหารของตัวเองต่อไป

เธอไม่ได้รักเจ้าชาย เธอไม่อยากแต่งงานกับเขา ต่อให้พ่อมดจะมีหน้าตาน่ารังเกียจกว่าเจ้าชาย เธอก็ยินดีที่จะเลือกพ่อมดมากกว่าเสียอีก